Guz pęcherza moczowego to schorzenie, które dotyka najczęściej mężczyzn po 50 roku życia. Wykazuje różny potencjał złośliwości, objawiając się krwiomoczem oraz bólem pleców i brzucha, które to objawy powinny skłonić nas do pogłębionej diagnostyki. Na szczęście istnieją różnorodne metody leczenia, które w wielu przypadkach umożliwiają całkowitą remisję.
Spis treści
Przyczyny guzów na pęcherzu moczowym
Choć najczęściej występują u starszych mężczyzn, mogą również dotknąć kobiet oraz młodszych osób. Najistotniejszym czynnikiem, zwiększającym ryzyko pojawienia się nowotworu, jest palenie tytoniu oraz praca w branży powiązanej z przemysłem chemicznym, skórzanym, gumowym czy poligraficznym. Dodatkowo, wzrost zachorowań jest spowodowany kamicą nerkową oraz przewlekłymi i nawracającymi stanami zapalnymi pęcherza i układu moczowego. Czasami jako okoliczność wywołującą pojawienie się guzów podawane jest częste cewnikowanie pacjenta, zakażenia pasożytnicze, a także wielokrotna zmiana partnera seksualnego.
Objawy nowotworu
Najczęściej spotykanym jest bezbolesny krwiomocz, występujący u zdecydowanej większości chorych osób. Czasami pacjenci skarżą się również na bolesną mikcję oraz dolegliwości bólowe w obrębie miednicy i dolnego odcinka pleców. Jeśli guz rozrasta się śródnabłonkowo, może także wywoływać częstomocz oraz uczucie naglącego parcia na pęcherz. W zaawansowanym stadium obserwujemy wyczuwalność nowotworu ponad kością łonową, powiększenie okolicznych węzłów chłonnych, obrzęki kończyn oraz bóle kości, wywołane przerzutami.
Wykrywanie guzów na pęcherzu moczowym
W przypadku pacjentów, którzy są zagrożeni ryzykiem rozwoju tej choroby, proponujemy wstępną diagnostykę onkologiczną – badanie moczu z oceną cytologiczną oraz ultrasonografię jamy brzusznej, ze szczególnym uwzględnieniem pęcherza, nerek i prostaty. Dalsze postępowanie jest zależne od stopnia zaawansowania choroby oraz złośliwości histopatologicznej.
Leczenie guzów w układzie moczowym
Zazwyczaj pierwszym etapem jest przezcewkowa, radykalna elektroresekcja. Następnie wprowadzamy miejscową chemioterapię i immunoterapię.
W grupie niskiego ryzyka nawrotu choroby stosujemy pojedynczy wlew leku cytostatycznego w okresie do 6 godzin po zabiegu. U osób o średnim ryzyku remisji podawane są zarówno wlewy cytostatyków, jak i wlewki ze szczepionką BCG. Pacjenci zagrożeni dużym prawdopodobieństwem nawrotu są kierowani na cystektomię radykalną, czyli całkowite usunięcie pęcherza. Dodatkowo aplikujemy im wlewki dopęcherzowe z BCG, w niektórych przypadkach stosując także radioterapię i chemioterapię.