Piersi tubularne, nazywane również piersiami bulwiastymi, są dla pacjentek źródłem kompleksów i dyskomfortu psychicznego. Ta rzadka wada rozwojowa gruczołu piersiowego występuje najczęściej u nastoletnich kobiet. Dzięki chirurgii plastycznej możliwe jest na szczęście jej skorygowanie i nadanie piersiom odpowiedniego wyglądu.
Piersi tubularne – charakterystyka
Prawidłowo zbudowana tkanka gruczołowa piersi pokryta jest powięzią powierzchowną, podtrzymującą piersi oraz nadającą im odpowiednią formę. W niektórych przypadkach, z nieznanych jak dotąd przyczyn, w okresie dojrzewania piersi przyjmują odmienny, nieprawidłowy kształt. Ich masa jest ograniczona zarówno w pionie, jak i poziomie, a kompleks brodawka-otoczka przerośnięty, tworząc obraz bulwy.
Tuberous breasts, czyli piersi bulwiaste, po raz pierwszy pojawiły się i opisane zostały w terminologii medycznej w 1976 roku przez Reesa i Astona.
Piersi tubularne są wadą, która dotyczyć może zarówno jednej, jak i obydwu piersi, różne są także stopnie zaawansowania zniekształcenia. Podstawa piersi bulwiastej zwężona jest zarówno w pionie, jak i w poziomie. W przypadku łagodniejsza postaci wady, określanej nazwą piersi rurowatej, zniekształcenie występuje tylko w płaszczyźnie poziomej.
Leczenie piersi bulwiastych i przygotowanie do zabiegu
Podstawową metodą leczenia piersi bulwiastych jest operacja. Celem zabiegu jest nie tylko przywrócenie zniekształconym piersiom prawidłowego kształtu, ale również odbudowa ich objętości przy pomocy implantów silikonowych. Podczas operacji piersi bulwiastych wyprofilowane zostają także brodawki sutkowe, a w przypadku wady jednostronnej, przeprowadzana jest symetryzacja obu piersi. Dzięki kompleksowemu leczeniu możliwe jest uzyskanie po operacji optymalnego efektu, w postaci podniesionego, pełnego biustu o atrakcyjnym kształcie i prawidłowych brodawkach.
Pierwszym etapem przygotowania do zabiegu jest konsultacja, podczas której lekarz wyjaśnia przebieg operacji i ustala oczekiwania pacjentki oraz możliwości uzyskania pożądanego efektu. Omawiane są również przygotowania do zabiegu i postępowanie po operacji. Zbierany jest ponadto wywiad lekarski dotyczący stanu zdrowia pacjentki.
Warunkiem przeprowadzenia interwencji chirurgicznej jest dobry ogólny stan zdrowia, poparty prawidłowymi wynikami badań zleconych przez lekarza. Konieczna jest również pozytywna kwalifikacja anestezjologa do wykonania zabiegu w znieczuleniu ogólnym.
Najważniejszymi przeciwwskazaniami do zabiegu są choroby nowotworowe sutka oraz palenie papierosów. Pacjentka jest zobowiązana także do poinformowania lekarza o jakichkolwiek występujących u niej chorobach przewlekłych.
Piersi bulwiaste – operacja oraz jej przebieg
Korekcja piersi tubularnych to jeden z najtrudniejszych zabiegów w chirurgii plastycznej piersi, powinna być zatem przeprowadzana przez doświadczonego lekarza. Podczas trwającego około półtorej godziny zabiegu, zredukowana zostaje średnica otoczki oraz obniżony zostaje także fałd podsutkowy. Proteza wszczepiana jest pod mięśniem z dostępu podotoczkowego, co umożliwia zminimalizowanie blizny pooperacyjnej. W przypadkach, gdy takie rozwiązanie nie jest możliwe, przeprowadza się cięcie w fałdzie podpiersiowym, a proteza umiejscowiona zostaje podgruczołowo lub podmięśniowo.
Aby finalnie uzyskać kulisty, okrągły kształt biustu, kluczowym etapem operacji jest umiejętne rozłożenie tkanek na protezie. Podczas operacji do skorygowania bulwiastego zniekształcenia piersi stosowane są zarówno implanty silikonowe, jak i przeszczepiona, własna tkanka tłuszczowa pacjentki.
Rekonwalescencja po operacji piersi tubularnych
Po zabiegu konieczne jest z reguły pozostanie w klinice na jedną dobę. Pacjentka powinna być także w bezpośrednim kontakcie z lekarzem prowadzącym. Przez pierwsze 7-10 dni po operacji piersi mogą być obrzęknięte, a skóra na nich “połyskliwa” lub napięta. Opuchlizna po zabiegu wystąpić może także na brzuchu. W dolnej części piersi obecne mogą być zasinienia, obniżone może być również czucie w okolicy brodawek lub dojść może do ich nadwrażliwości.
Przez okres około 3 tygodni po operacji, obowiązuje bezwzględne, całodobowe noszenie biustonosza, a także zakaz palenia papierosów oraz uprawiania sportu. Wskazane jest również prowadzenie oszczędnego trybu życia oraz wstrzemięźliwość seksualna przez około cztery tygodnie.
W razie pojawienia się ewentualnych dolegliwości bólowych, zalecane jest zażywanie leków przepisanych na receptę. Ważne jest również regularne stawianie się na wizyty kontrolne po tygodniu oraz po jednym miesiącu od zabiegu.
Możliwe komplikacje po operacji piersi bulwiastych
Możliwość wystąpienia powikłań podczas operacji piersi bulwiastych jest niewielka. Należy mieć jednak świadomość, że jest to najbardziej skomplikowany technicznie zabieg spośród przeprowadzanych korekcji piersi. Nie można wykluczyć ryzyka pojawienia się wymagających leczenia powikłań w postaci krwiaków, infekcji, przesunięcia protezy, a także martwicy kompleksu brodawka-otoczka. Może dojść także do rozejścia się rany, a w późniejszym etapie – poszerzenia się blizny i wystąpienia torebki przykurczającej.